Op wandel door het Groot Begijnhof in Sint-Amandsberg met 64ste Erfgoedsprokkel
- Op woensdag 17 juli stelde de Provincie Oost-Vlaanderen haar 64ste Erfgoedsprokkel voor in het Groot Begijnhof in Sint-Amandsberg (Gent). De publicatie neemt je mee op wandel door de unieke neogotische werelderfgoedsite van het jongste begijnhof van het land.
Een erfgoedsprokkel voor een feestjaar
In 2024 viert het begijnhof de 150ste verjaardag van haar inhuldiging, het eeuwfeest van de vzw Begijnhof Sinte-Elisabeth én de 30ste verjaardag van haar status als beschermd monument. Meer dan voldoende redenen om een Erfgoedsprokkel te wijden aan deze uitzonderlijke plek.
Een uniek begijnhof
Geen enkele stad in Vlaanderen is zo rijk bedeeld met begijnhoven als Gent. De stad telt er namelijk niet minder dan drie. Het Groot Begijnhof in Sint-Amandsberg is echt uniek te noemen. Het werd gesticht in 1234, maar moest uit de stad verdwijnen. In 1872 werd de huidige site aangekocht en in 1874 in gebruik genomen. Het is daarmee het enige begijnhof dat werd gebouwd na de Franse revolutie en dus het jongste van het land.
Het volledige hof werd in een recordtempo gebouwd. Op nog geen twee jaar tijd verrees een kleine stad, volledig in neogotische stijl. Het initiatief en het geld kwam van één man, de uiterst katholieke hertog Engelbert van Arenberg. Dat strijdbare geloof vinden we ook gesymboliseerd in de architectuur, een toonbeeld van zogenaamde Sint-Lucasneogotiek. De belangrijkste architecten en ateliers uit die beweging waren werkzaam op de site. Die uitzonderlijke erfgoedwaarde werd door de Unesco erkend met het label als werelderfgoed.
Ondernemende vrouwen
De Erfgoedsprokkel brengt niet enkel het verhaal van de stenen, maar ook van de mensen die er woonden. Het begijnhof was een levende wereld, bewoond door generaties van honderden vrome begijnen. Het waren echter geen wereldvreemde vrouwen die achter de hoge begijnhofmuren een verborgen leven leidden. Hun ondernemingszin en daadkracht zorgen voor de mooiste verhalen in deze Erfgoedsprokkel. Het zijn verhalen die ons toelaten om tot op vandaag aanknoping te vinden met deze verdwenen leefgemeenschap. Hun erfgoed staat nog midden in onze maatschappij en vervult nog steeds een waardevolle rol.
“De vzw Begijnhof Sinte-Elisabeth zorgt er tot op vandaag voor dat het Groot Begijnhof een levende bewonersgemeenschap is, met aandacht voor het erfgoed. Naast de permanente zorg voor het monument zelf, richten zij dit jaar de schijnwerpers op de site met een mooi feestprogramma voor iedereen. De Provincie ondersteunde dit met een projectsubsidie. Met de Erfgoedsprokkel bieden we hen graag een extra verjaardagscadeau aan. Via deze publicatie ontdekken de bezoekers een levende rustplek in de stad.”
gedeputeerde An Vervliet, bevoegd voor Erfgoed
De erfgoedsprokkel Groot Begijnhof, Sint-Amandsberg is gratis ter beschikking aan de poorten van het begijnhof. Je kan de erfgoedsprokkels ook downloaden via de provinciale website: www.oost-vlaanderen.be/erfgoedsprokkels.
An Vervliet
Serge Migom