Heraanleg van de fietssnelweg F411 door het Stropersbos in Sint-Gillis-Waas kan van start gaan
De vernieuwing van de fietssnelweg ter hoogte van het Stropersbos dringt zich al meerdere jaren op. Op 19 februari 2018 keurde de kwaliteitsadviseur van de Vlaamse overheid het plan voor de heraanleg van het fietspad goed op de Regionale Mobiliteitscommissie. De laatste horde werd dus genomen en de aanleg kan nu voorbereid worden.
Gedeputeerde Peter Hertog, bevoegd voor mobiliteit: “De fietssnelweg zal verbreed worden tot 3 meter, waardoor fietsers elkaar probleemloos kunnen kruisen, ook als ze met twee naast elkaar rijden. Voor de verharding kiezen we een mengeling van baksteenpuin en kalksteenslag, zonder bitumen en met een natuurlijk uitzicht. Bovendien wordt de fietsweg zo aangelegd dat de waardevolle eiken langs het traject kunnen blijven staan. Binnenkort zal de Provincie voor dit ontwerp een bouwaanvraag indienen, zodat we de heraanleg van fietssnelweg F411 hopelijk nog dit jaar kunnen realiseren.”
Burgemeester Chris Lippens van Sint-Gillis-Waas is alvast bijzonder tevreden met deze doorbraak: “De gemeente drong reeds lang aan op de verbreding en de vernieuwing van deze veelgebruikte fietsweg. Na de doortrekking van het fietspad op Nederlands grondgebied werd de roep om een vernieuwd en verbeterd fietspad alleen maar groter. We zijn blij dat alle betrokken diensten vandaag een akkoord bereikt hebben en we kijken vol verwachting uit naar de realisatie van dit project.”
Fietssnelweg F411
Fietssnelweg F411 verbindt Sint-Niklaas met Hulst op de vroegere bedding van de spoorweg Mechelen-Terneuzen. De F411 is één van de oudste en meest populaire schakels in het Oost-Vlaamse fietssnelwegennet: dagelijks maken honderden fietsers gebruik van dit fietspad, zowel voor verplaatsingen naar de school of naar het werk als voor meer recreatieve verplaatsingen.
De vernieuwing van de fietssnelweg ter hoogte van het Stropersbos dringt zich al meerdere jaren op. De sintelverharding - een restant van de vroegere spoorwegbedding - is onvoldoende robuust en dat leidt tot spoorvorming en plassen. Daarnaast is het fietspad te smal geworden om het toenemend aantal gebruikers comfortabel te laten fietsen. De vraag van de fietsers naar een solide en comfortabel fietspad moest echter nauwlettend worden afgewogen tegen de zorg voor de aanwezige natuur- en erfgoedwaarden.